wzbudził Bóg wiatr suchy od wschodu słońca, i biło słońce na głowę Ionaszowę, tak iż omdlewał, i życzył sobie śmierci, mówiąc: Lepiéy mi umrzeć, niżeli żyć.
9. I rzekł Bóg do Ionasza: Dobrzeż to, że się tak gniewasz o tę banię? I rzekł: Dobrze, że się gniewam aż na śmierć.
10. Tedy mu rzekł Pan: Ty żałuiesz téy bani, około któréyś nie pracował, aniś iéy dał wzrostu, która iednéy nocy urosła, i iednéy nocy zginęła;
11. A Iabym nie miał żałować[1] Niniwe, miasta tak wielkiego? w którém iest więcéy niżeli sto i dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy nie umieią rozeznać między prawicą swoią i lewicą swoią, i bydła wiele.
I. Proroctwo o podwróceniu królestwa Iudskiego i Izraelskiego 1 — 4. II. Ukazanie przyczyn, czemu się to stać miało 5 — 16.
Słowo Pańskie, które się stało do Micheasza Morastytczyka za dni Ioatama, Achaza, i Ezechyasza, Królów Iudskich, które w widzeniu słyszał o Samaryi i o Ieruzalem.
2. Słuchaycie wszyscy[2] narodowie! niech słucha ziemia, i wszystko, co na niéy iest, a niech będzie panuiący Pan przeciwko wam świadkiem, Panuiący z kościoła świętobliwości swoiéy.
3. Bo oto, Pan wynidzie[3] z mieysca[4] swoiego, a zstąpiwszy deptać będzie po wysokościach ziemi;
4. I rozpłyną się góry pod[5] nim, a doliny popadaią się, tak iako wosk od ognia, i iako wody, które spadaią na dół.
II. 5. To wszystko się stanie dla przestępstwa Iakubowego, i dla grzechów domu Izraelskiego. Któż iest przyczyną przestępstwa Iakubowego? izali nie Samarya? i któż wyżyn Iudskich? izali nie Ieruzalem?
6. Przetoż obrócę Samaryą w gromadę gruzu, iaki bywa na polu około winnic, i powrzucam w dolinę kamienie iéy, a grunty iéy odkryię.
7. I wszystkie obrazy iéy ryte będą potłuczone, i wszystkie iéy dary ogniem spalone, i wszystkie iéy bałwany obrócę w pustynią; bo to z zapłaty[6] nierządnicy zgromadziła, przetoż się to zaś na zapłatę nierządnicy obróci.
8. Nad tém kwilić i narzekać będę, chodząc zewleczony i nagi; uczynię lament iako[7] smocy, i narzekanie, iako młode strusięta;
9. Przeto że nie uleczone są rany iéy, gdyż doszły aż do Iudy, a dosięgły do bramy ludu mego aż do Ieruzalemu.
10. W Get[8] tego nie opowiadaycie, ani kwiląc płaczcie; walay się w prochu[9] w domu Ofra;
11. Przeydzi ty, która mieszkasz na mieyscu piękném, obnażoną,[10] maiąc hańbę; nie wnidzie ta, która mieszka na mieyscu w bydło obfitém; płacz będzie w mieyscach okolicznych, które od was maią żywność swoię.
12. Będzie bowiem boleśna dla dobrych rzeczy ta, która mieszka na mieyscach przykrych, przeto że zstąpi złe od Pana aż do bramy Ieruzalemskiéy.
13. Zaprzęż w wóz prętkie konie, obywatelko Lachys! któraś powodem grzechu córko Syońskiéy, gdyż w tobie znalezione są przestępstwa Izraelskie.
14. Przetoż pośle upominki swe do Moreset w Get; domy Achzyb na oszukanie będą Królom Izraelskim.
15. Ieszczeć dziedzica przywiodę, o obywatelko Maresy! przyidzie aż do Odollam, i aż do chwały Izraelskiéy.
16. Obłyś się i ostrzyż[11] się dla synów roskoszy twoich; rozszerz ły-
