9. A ile potrzeba i wołów, i baranów, i baranków na całopalenia Bogu niebieskiemu, zboża, soli, wina, i oliwy na rozkazanie Kapłanów, którzy są w Ieruzalemie, aby im dawano na każdy dzień, a to bez omieszkania;
10. Aby mieli zkąd ofiarować wonne kadzenia Bogu niebieskiemu, i aby się modlili za zdrowie królewskie,[1] i synów iego.
11. Nad to uczyniony iest ode mnie dekret: Ktobykolwiek wzruszył to przykazanie, aby wyięto drzewo z domu iego, i aby ie podniesiono, a na nim go obieszono, a dom iego aby był gnoiewiskiem dla tego.
12. A Bóg, który tam uczynił mieszkanie imieniowi swemu, niech zniszczy każdego Króla i naród, któryby ściągnął rękę swą na odmianę i skazę tego domu Bożego, który iest w Ieruzalemie. Ia Daryusz uczyniłem ten dekret; bez omieszkania niech będzie wykonany.
13. Tedy Tattenay, Starosta za rzeką, i Setarbozenay, i towarzysze ich według tego, iako rozkazał Król Daryusz, tak uczynili bez omieszkania.
III. 14. A starsi Żydowscy budowali i szczęściło się im według proroctwa Haggieusza Proroka, i Zacharyasza,[2] syna Iddy; i budowali i dokonali za rozkazaniem Boga Izraelskiego, i za rozkazaniem[3] Cyrusa, i Daryusza, i Artakserksesa, Królów Perskich.
15. I dokończony iest on dom trzeciego dnia miesiąca Addar; a ten był rok szosty panowania Daryusza Króla.
16. Tedy synowie Izraelscy, Kapłani i Lewitowie, i inni z ludu, którzy przyszli z więzienia, poświącali on dom Boży z radością;
17. A ofiarowali przy poświącaniu onego domu Bożego, cielców sto, baranów dwieście, baranków cztery sta, i kozłów z kóz na ofiarę za grzéch za wszystkiego Izraela, dwanaście według liczby pokolenia Izraelskiego.
IV. 18. I postawili Kapłany w rzędziech swych, i Lewity w przemianach swoich nad służbę Bożą w Ieruzalemie, iako napisano w księgach[4] Moyżeszowych.
V. 19. Obchodzili téż ci, co przyszli z niewoli, święto[5] prześcia czternastego dnia miesiąca pierwszego.
20. Bo się oczyścili Kapłani i Lewitowie iednostaynie, wszyscy byli oczyścieni; przetoż ofiarowali baranka święta prześcia za wszystkie, którzy przyszli z niewoli, i za bracią swoię Kapłany, i za siebie samych.
21. A tak iedli synowie Izraelscy, którzy się wrócili z niewoli, i każdy, który się odłączył od sprosności narodów onéy ziemi do nich, aby szukał Pana, Boga Izraelskiego.
22. I obchodzili święto uroczyste praśników przez siedm dni z radością, przeto że ie Pan był rozweselił, a obrócił serce Króla Assyryyskiego do nich, aby zmocnił ręce ich w robocie około domu Bożego, Boga Izraelskiego.
I. Ezdrasz z ostatkiem ludu z Babilonu do Ieruzalemu ciągnie 1 — 10. II. Król Artakserkses chwałę Bożą odnowić i na to z swoich dochodów nakład czynić kazał 11 — 23. III. Sługi kościelne od podatków uwolnił 24. IV. Starsze, do rządzenia ludu obrać rozkazał 25. 26. V. za które dobrodzieystwa Ezdrasz Bogu dziękuie 27. 28.
A po tych sprawach za królowania Artakserksesa, Króla Perskiego, Ezdrasz, syn Saraiasza, syna Azaryaszowego, syna Helkiaszowego,
2. Syna Sallumowego, syna Sadokowego, syna Achytobowego,
3. Syna Amaryaszowego, syna Azaryaszowego, syna Meraiotowego,
4. Syna Zerahyaszowego, syna Uzego, syna Bukkiego,
5. Syna Abisuiego, syna Fineesowego, syna Eleazarowego, syna Aarona Kapłana naywyszego;
6. Ten Ezdrasz wyszedł z Babilonu, a był człowiekiem biegłym w zakonie Moyżeszowym, który był dał Pan Bóg[6] Izraelski; a pozwolił mu był
