genjusza nawet zaporą się staje... I począł lepić swe dziwolągi coraz swobodniej, coraz odważniej. Uwierzywszy, że ma „swe własne“ myśli, począł je materyalizować, składać w książki — i tak urodził się „Graczak“, ramota śmieszna i nudna, a jaka pretensyonalna! Po wszystkie czasy ludzie wyjątkowo uzdolnieni bywali wszechstronni, czemuż by i Biegas nie miał ich naśladować? Co robił naprzykład taki Leonardo da Vinci?... Więc chwycił Biegas za farby — i począł niemi smarować na płótnie... Tymczasem nie wie on nawet ogólnie: czem jest właściwie malarstwo, jakiemi się środkami wyraża. Przecież ani o formie, ani o barwie nie może być mowy w malaturach Biegasa. Wszędzie jakieś nic zgoła nie wyrażające fale linii, wszędzie, zawsze jednakie skręty głupkowato ciągnionych wywijasów! Biegas obecnie jest w stadium tak strasznej maniery, że najwięcej barokowi malarze dawniejsi są „prymitywami“ wobec jego „faktury“! Wszystko, cokolwiek chce wyrazić, zjawia się pod postacią rozmotanego kłębu nici, nic zgoła z formą żadną nie mającej wspólnego!! A wyrazy? Zawsze, wiecznie, stale jeden jakiś mazgajowaty, zaślimaczony, ospały zjaw. Gęba o wygniłych oczach ustawicznie towarzyszy autorowi przy jego wycieczkach tak malarskich, jak rzeźbiarskich oczywiście. Co znaczą te kijanki, — czy to embriony?
Młodzieniec źle zbudowany, — cherlak o zupełnie błędnie narysowanych kształtach, „rozebrany model“, nic ze sztuką, a tem bardziej z siłą nie mający wspólnego, rozsiadł się na fałszywie oświetlonym pejzażu i flegmatycznie patrzy przed siebie. To się nazywa: — „Odpoczynek siły"! Czyż taka mizerna szpitalniana postać może być symbolem siły? — ależ podobny zdechlak, pomijam to, że do żadnego wojska nie byłby zdatny, nie mógł by się nawet kwalifikować na bylejakiego krawca!.. Czyż Biegas nigdy nie był w cyrku?? (Jaka szkoda — taka piękna okazja: teraz właśnie w Warszawie mamy tylu „szampionów“ krajowych i cudzoziemskich!)
A oto: „Przyszłość“ Znów akt męski, rzeźba, znów... ale dość opisów — znów usiłowanie bez skutku!!
Biegas jest u nas nowatorem — zgoda! Ale kto widział utwory Wigelanda, kto zna produkcye nastrojowej
Strona:Świat R. I Nr 13 page 13 1.png
Ta strona została przepisana.
