Przejdź do zawartości

Sen złotowłosej dziewczynki (Tuwim, 1919)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Julian Tuwim
Tytuł Sen złotowłosej dziewczynki
Pochodzenie Pro Arte: pismo młodzieży akademickiej
R. 5, 1919 nr 5
Redaktor Władysław Zawistowski
Wydawca Władysław Zawistowski
Data wyd. 1919
Druk Tłocznia L. Bogusławskiego
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Sen złotowłosej dziewczynki.
JAROSŁAWOWI IWASZKIEWICZOWI.
1.

Pani pachnie – jak tuberozy,
To nastraja i to podnieca,
A ja lubię tuman narkozy,
A najbardziej — gdy jest kobieca.
 
Mówię ładnie? I melodyjnie?
Zdania perlę, jak z pereł kolję?
Pani patrzy melancholijnie...
Skąd ma pani tę melancholję?

Sen? Doprawdy? Jak z dymu kółka?
Sen zmysłowy bladej dziewczynki?
Hebanowa lśniąca szkatułka:
Pomarańcze i mandarynki.

2.

Pani usta wtula w swe futro...
Pewno... miękkie jest to futerko?
Przeczulenie? Cóż będzie jutro?
Ach, cóż powie srebrne lusterko?

Podkrążone po balu oczy
I matowość pachnącej twarzy,
I sen zwiewny panią omroczy,
I o wczoraj pani zamarzy...
 
Pani pyta, czy walca tańczę?
Ach, zatańczę!.. jak sen Dziewczynki!
Mandarynki i pomarańcze,
Pomarańcze i mandarynki.

3.

O, Dziewczynko! O, złotowłosa!
O. zmysłowa Dziewczynko blada!
Sen się iskrzy, jak z papierosa
Dym, gdy w słońca złocistość wpada.

A tymczasem — po pustej sali
Pierrot szuka zgubionej róży,
Z Leonelją tańczy Allali,
Leonelja oczęta mruży...

Gdy się bajka roztopi w mroku,
Przyjdą cudne, smutne dziewczynki,
Na obciętym położą loku
Pomarańcze i mandarynki.

Juljan Tuwim.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Julian Tuwim.