SJP:ALPY
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik języka polskiego |
| Podtytuł | Przez M. Samuela Bogumiła Linde |
| Wydawca | Drukarnia XX. Piiarów |
| Data wyd. | 1807-1814 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Indeks stron | |
ALPY, y. Gen. Alp lub Alpów, tylko w l. mn. właściwie góry oddzielaiące Włochy od Niemiec i Francyi. Dykc. G. Wyrw. G. die Alpen, das Alpengebürge. 2) przenośnie wszelkie góry wysokie, Kroa. i Karn. planina. -- Alpes Sanocenses Poloniam ab Hungaria disterminant. Długosz. Kray nasz od Krępaku i Wegierskich Alpów wszerz aż w mroźne się rozciągnął tryony. Psalmod. 23. (por. Tatry). Szli przez wielie Alp ognistych, przez skały, wiszary. Przyb. Milt. 56. ALPEYCZYK, a. m. mieszkaniec Alp, ein Alpenbewohner; Karn. planinz. ALPEYSKI, a, ie. przm. Alpisch, Alpen- Karn. planinske.
