SJP:ALGIEBRA
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik języka polskiego |
| Podtytuł | Przez M. Samuela Bogumiła Linde |
| Wydawca | Drukarnia XX. Piiarów |
| Data wyd. | 1807-1814 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Indeks stron | |
ALGIEBRA. y. ż. (z Arab. algiaburat = rzecz na części rozłożona), nauka rachunków za pomocą zrównań, die Algebra, die Buchstabenrechnung, die Analysis. Naysubtelnieysza rachunków nauka, przez litery zamiast liczb. Kras-Zb. Literalny rachunek. Łęs. 2, 112. Celem algiebry iest podadź sposoby wynalezienia reguł powszechnych, do rozwiązania wszelkich zagadnień o ilościach. Jak. Mat. 2, 1. ALGIEBRAICZNY, a, e. przm. tyczący się algiebry. algebraisch = n. p, Działanie algiebraiczne. Jak. Mat. 3, 82.
