SJP:ALEGACYA
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik języka polskiego |
| Podtytuł | Przez M. Samuela Bogumiła Linde |
| Wydawca | Drukarnia XX. Piiarów |
| Data wyd. | 1807-1814 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Indeks stron | |
ALEGACYA, ALLEGACYA, yi. f. przytoczenie, przywodzenie, cytowanie dowodów. die Citation, Anführung einer Beweisstelle. Chcąc alegacyą wyrozumiéć, trzeba się tego pisma, z którego wzięta iest, dołożyć. Sekl. 8. ALEGOWAC, ALLEGOWAC, ał, uie. act. imp. przytaczać, przywodzić, dowodzić, cytować, anführen, citiren, beweisen, belegen. Czasem Apostołowie kilkiém słów tylko alleguią. Sekl. 8. Potrzeba wyrozumienia słów, któremi allegować chcieli. ib. On dawnością alleguiąc albo dowodząc, tak pisze. Wiśn. 393.
