Przejdź do zawartości

SJP:ALABASTR

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Samuel Linde
Tytuł Słownik języka polskiego
Podtytuł Przez M. Samuela Bogumiła Linde
Wydawca Drukarnia XX. Piiarów
Data wyd. 1807-1814
Miejsce wyd. Warszawa
Indeks stron

ALABASTR, u. m. (z Greck. ἀλαβαςτρον, ἀπο του ἀ κα[?] λαβειν, trudny do utrzymania dla ślizkości) kamień gipsowy maiący płaszczyzny lśniące, daiący się polerować. Kl. Kop. 2, 79. der Alabaster. Vind. alabashter; Boh. alabastr; Sor. I. Halbaster; Ross. алавастръ. 2. ellipt. przez wyrzutnią = alabastrowy słoik na chowanie drogich maści. Mącz. ein Alabasterbüchslein. Miała alabastr oleyku i wylała na głowę iego. W. Mat. 26, 7. (szklenicę wódki. Budny. ib.) Stłukłszy alabastr, wylała oleiek. W, Marc.14, 3. przebiwszy alabastr. Budn. ib. (słoiek alabastrowy Bibl. Gd. ib.) 3. Fig. białość alabastrowa, śnieżność, blendende Weiße. Gdzież ów alabastr czoła? gdzie iagód różę? Mon. 70, 383. ALABASTROWY, a, e = z alabastru, lub alabastru się tyczący, Alabaster-, von Alabaster; Boh. alabastrowy, Ross. алавастрвый. Sloiek alabastrowy. 1. Leop. Mar. 14, 3. Alabastrowa banieczka. 1. Leop. Mar. 26, 7. 2. Fig. biały, śnieżny, blendend weiß. Gładka szyia alabastrowa. Przyb. Luz. 45. (Eccl. алабастровидный, alabastrokształtny, na kształt alabastru, Gr. ἀλαβαςτροειδης, - алабастровлагалище, Gr. ἀλαβαςτροθηκη, schowanie na alabastry lub alabastrowe słoiki; - алабастромосецъ, Gr. ἀλαβαςστοφορος, noszący alabastr).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Samuel Linde.