SJP:ABY
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik języka polskiego |
| Podtytuł | Przez M. Samuela Bogumiła Linde |
| Wydawca | Drukarnia XX. Piiarów |
| Data wyd. | 1807-1814 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Indeks stron | |
ABY Conj. Boh. aby, Sorab. inf. abü, Slovac. abi, Ross. дабы, Croat. dabi, da; Vind. de (cf. Da) I. = ażeby, żeby, by, iżby, daß, damit. Napomniałem go, aby reszty maiątku oszczędzał. L. - Cum negat. aby nie, Lat. ne, daß nicht, damit nicht. Pisałem mu, aby nie przyiechał. Tr. § aby nie, bodayby nie. Aby tego panu nie oznaymił (scil = obawiam się, strzeż się) daß er es nicht etwa anzeige. I. = aby, by też tylko, choć tylko, byle, przynaymniéy, wenigstens, wenn auch nur. Mieycie ieszcze cierpliwość aby do roku. Biel. 349. Przestań mię aby trochę męczyć. Sk. Zyw. 2, 109. Zabaw się, aby przez godzinę. Zab. 14, 121. Aby raz spoyrzyi na mnie, aby raz rzuć słodkie weyrzenie na wiernego kochanka. Teat. 50 c. 137. Dzięki opatrzności, że aby przecię teraz potrafimy zachować powagę naszę. Kołł. li. 1, 22. Aby ogonek położyć, liszka prosi. Cn. Ad. 4. [Didonis byrsa]. Chciéy iuż aby raz skończyć interes. Teat. 15, 69. (przecię kiedy, doch endlich einmal).
