Słownik etymologiczny języka polskiego/zabobon
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
zabobon, zabobonnik; od nas na Ruś przeszło; my je tylko z za- mamy, Czesi jeszcze bez za-: bobonki (i mylne pobonki); z ich bobonci wywodzą (czy słusznie ?) niem. Popanz, ‘straszydło’. Od bobo, ‘straszydło’ (p.).
