Słownik etymologiczny języka polskiego/wirydarz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wirydarz, ‘ogródek’ (jest i wirdarz r. 1500), z łac. viridarium, ‘zielenina’, w 16. i 17. wieku stałe; skrócone i odmienione w 16. wieku w bindarz(yk), gdzie pierwsze r tym razem w n rozpodobnione.
