Słownik etymologiczny języka polskiego/warchlę, warchlak
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
warchlę, warchlak, ‘młody dzik’; prasłowo (nie pożyczka z niem. dawnego warch, ‘młoda świnia, barch’); lit. werszis, ‘cielę’, ‘wół’, prus. werstian, ‘cielę’, łac. verres, ‘wieprz’; indyj. wrszan-, ‘stadnik’, wrszni-, ‘męski’, awest. warszni-, ‘baran’, warszna-, ‘męski’; wywodzone od ‘płodności’.
