Słownik etymologiczny języka polskiego/sztandar
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
sztandar; jedno z włos. stendardo, niem. Standarte, ‘chorągiew’ (z łac. ex-tendere, ‘rozwijać’), franc. étendard; drugie, dawniejsze, Rejowe, standur (w rusztowaniu), z niem. Ständer (od Stand); jest i sztender.
