Słownik etymologiczny języka polskiego/strzała
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
strzała; strzelić i liczne złożenia; strzał, wystrzał, postrzał; strzelec, strzelecki, strzelczy; strzelanina; strzelba, pierwotnie tylko ‘palba’, dopiero od 18. wieku i ‘broń’ sama; strzelnica; samostrzał, od 14. wieku. Prasłowo; niema go w litew.; jest w niem. strāla, dziś Strahl (Blitzstrahl; zresztą o ‘promieniu’). Ze zmianą broni znaczenie się odmieniło zupełnie. Przymiotnik strzelisty, o »afektach«; ale strześlista wzdręka, o rybce, r. 1595?; może od skrzeli? U wszystkich Słowian tak samo.
