Słownik etymologiczny języka polskiego/serweta

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

serweta, serwis, serwantka, serwilizm, serwus (witanie, z węgierska!), wszystko wkońcu od łac. servire, ‘służyć’, servus, ‘sługa’, właściwie ‘stróż’, poprzez włos. servito (stąd franc. serviette), servigio, servente itd.; europejskie (jak i konserwy, od servare, ‘strzec’).