Słownik etymologiczny języka polskiego/sempiterna
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
sempiterna, o ‘tyłku’, żart szkolny, przedrzeźniający zwrot psalmu 77, 72 (posteriora i sempiterna), z łac. sempiternus, ‘co jest zawsze’; podobnie żacy »kubitę« (‘kobietę’) z łac. cubare, ‘leżeć’, wywodzili, »dardańskiego osła« stworzyli, itd.