Słownik etymologiczny języka polskiego/sekret
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
sekret, ‘tajemnica’; w 15. i 16. wieku i ‘wychodek’, sakretem przezywany; sekretarz, co w 15. wieku tłumaczą słowem tajemnik (jak dziś jeszcze Czesi); sekretarz, sekretarzyk i nazwa ‘biura, biurka’. Z łac. secretum, ‘co oddzielone’ (secernere), secretarius.
