Słownik etymologiczny języka polskiego/salwować się
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
salwować się, ‘ratować się’, wprost z łac. salvare (salvator, ‘zbawiciel’); jest i salwa, ‘ratunek’, włos. salvo (włos. salva znaczy tylko ‘salwę, ogień rotowy’, stąd i nasza salwa w tem znaczeniu), od tegoż pnia, od którego i salutować, ‘witać’, łac. salutare od salus, ‘zbawienie’, salvus, ‘cały’; grec. holos.
