Słownik etymologiczny języka polskiego/rydel
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
rydel, jeszcze w 16. wieku rydl; cerkiewne rył, ryło (niby *rydło), Czesi mają i rýcz (jak bicz); niezwykłe wcale z powodu swego rodzaju męskiego, gdyż przyrostek -dł- tylko nijakie nazwy dla narzędzi urabia; chyba więc wedle rycza i ryła(?); zdrobniałe rydlik i rydelek; p. ryć.