Słownik etymologiczny języka polskiego/ruta

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

ruta, rutka, ruciany, ziele ogrodowe, niezbędne dla wianka weselnego; »rutkę sieją« stare panny; z łac. ruta (niem. Raute), a to z grec. rhytē.