Słownik etymologiczny języka polskiego/pokręta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pokręta, w 15. wieku (w biblji, u Stanka 1472 r.), ‘placek’, ‘pleciona strucla’ (»placek«, u Leopolity); czes. pokruta; p. kręcić; pokrętka, w 14. i 15. wieku, częściej pokrętki, ‘nerka’; częste w psałterzu (w puławskim raz w liczbie pojedynczej).
