Słownik etymologiczny języka polskiego/paskuda
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
paskuda, z licznemi zwykłemi urobieniami; paskudny; paskudnik (»pakośnik«, »napaśnik«), choroba bydlęca; formy oboczne z nosówką: »poskundziła (zamiast ą !) imię otca«, w biblji (»zelżyła«, u Leopolity); pień skęd-, skąd-; p. szczędzić.
