Słownik etymologiczny języka polskiego/okół, okolica
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
okół, okolica, w psałterzach równoznaczne, z około (p. koło); okół później ‘okręg’, ‘grono’ (okółki) i ‘obora’, np. u Potockiego: wołu prowadzą z okoła do jatek, bydlęta do żłobu z okołu.
