Słownik etymologiczny języka polskiego/nawias
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
nawias, por. za-wias, p. wiesić; »nawiasem (‘bokiem’) Tatarzy z łuków szyją«; ‘naoślep’: »wszyscy ślepo nawiasem bieżą do upadu«, »nawiasem żyją wszyscy«, »miece kwiecie nawiasem«; ‘ubocznie’, ‘mimochodem’; specjalnie polskie; por. rus. zanawies.
