Słownik etymologiczny języka polskiego/mrowie
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
mrowie, mrowisko, zresztą tylko zdrobniałe mrówka (mrówczy, mrówczany) i mrówca (Kmita 1587 r.; narzeczowe mrocki z *mrówczki); na Rusi do prawidłowego murawiej, z *morowjej (cerk. mrawij), dorobiono muraszka, co i do nas przyszło. Prasłowo (na Litwie zaginęło); awest. maoiri- (z marvi), iryj. moirb, niem. Miere, w innych językach z przestawką, łac. formīca, ind. wamrī-. Serb. bułg. słowień. mraw(a), czes. mrawenec (z końcówką jak rus. ptieniec, ‘ptak’).
