Słownik etymologiczny języka polskiego/mięso
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
mięso, mięsny, mięsisty, mięsień, mięsiwo (zbiorowe), miąsko (por. 2. przyp. liczby mn. miąs); mięsopust, przeniesione z ‘postu’ (‘carnis-privium’, gdy mięsa pusto, t. j. nie wolno używać) na ‘ostatki’ przed nim (por. ‘carnevale’, karnawał, gdy się z mięsem żegnamy). Prasłowo; tak samo u wszystkich Słowian; ind. māmsa-, gock. mimz (rodz. nijaki); brak w litew., bo prus. mensa pożyczka z polskiego, a lit. mēsa z białoruskiego; mięzdra, miąż(?), nic nie mają spólnego.
