Słownik etymologiczny języka polskiego/mantyla
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
mantyla, tancmantliki (wiek 15.), manty i mantolety, mętliki; mantel, mantelzak; mantyka (‘torba dziadowska’, z łac. mantica, częste w 16. i 17. wieku, o ‘żebrakach’ głównie); wszystko wkońcu z celt. mantum w łacinie, zdrobniałe mantellum, z czego niemieckie Mantel, ‘płaszcz’; mantyla hiszpańskie.
