Słownik etymologiczny języka polskiego/małdr
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
małdr, ‘miara zbożowa kilku ćwiertni’, ‘miara ziarna, sep, osep’, nawet i ‘miara chłosty’; zdrobniałe małdrzyk, ‘pewna liczba serków’, później ‘serki’ same; zniekształcone w mondrzyki i mądrzyki; dolnoniem. Malder, górnoniem. Malter, ‘miara zbożowa’ (pierwotnie ‘to, co dla jednego młynarz od razu mełł’, mahlen), ‘miara’ wogóle, »Malder eine Zahl Käse« (‘liczba serków’, może piętnaście); małdratami (z łac.) nazywano i ‘spy dziesięcinowe’.
