Słownik etymologiczny języka polskiego/lament
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
lament, lamentować, lamęcić; lamentarz żartobliwie zamiast elementarz (od plag szkolnych) już w 16. wieku (po intermedjach); lamentliwy; z łac. lamentum od pnia la-, o okrzykach (la-trare, ‘szczekać’).
