Słownik etymologiczny języka polskiego/laba
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
laba, labja, w 16. i 17. wieku powszechne o ‘używaniu dobrego bytu’: »labować, losztować«, »labować i rozkoszować«, »labuj duszo«, »labował sobie po sadzie (Adam w raju)«; czasownik dziś zapomniany, powszechny na Litwie, lebauti, ‘używać’. Obce.
