Słownik etymologiczny języka polskiego/kurta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kurta, kurtka, ‘obcisła, kusa suknia’, ‘spencer’, od nas na Ruś i Litwę; z łac. curtus, ‘krótki, obcięty’; »węgierską« przezywa ją Potocki; toż i o ‘prostym psie z obciętym ogonem lub uchem’, kurtuś; węg. kurta, ‘kurtka’, ‘żakiet’, i kurta kutya, o psie.
