Słownik etymologiczny języka polskiego/kundys
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kundys, kondys, »kondysia trąba«, kundel; jak węg. kondor od kudł przezwany, por. serb. kudrow, słowień. koder, ‘pudel’.
