Słownik etymologiczny języka polskiego/kozub
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kozub (nieraz mylnie kożubem pisany, niby odmazurzony; kazubek, każubek, również mylne), ‘koszyk, torebka z kory, łubu’ (na jagody, grzyby, drób); od kozy urobione; kozubales (z łacińską, żakowską końcówką, jak kretales, ‘opłata za kretę, t. j. ‘kredę’, i t. p.), ‘opłata pobierana od żydów dla żaków i księży’ (niby ‘koszykowe’, bo się i żyd z kozubem nosił dla handlu). Pogardliwie dla ‘starych niedołęg’; używało się i o ‘framudze, niszy’, »do murów, kozubów« (r. 1626).
