Słownik etymologiczny języka polskiego/korona
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
korona, dawniej koruna, koronować, koronka, koronny, koroniarz, koronacja, z łac. corōna z grec. korōnē, ‘pierścień’, ‘wieniec’; koronka nietylko ‘obszycie’, dawniej ‘forboty’, ale i ‘różaniec’, i ‘wieniec’, i ‘plesz, tonsura księża’; pierwsze znaczenie wyłącznie polskie.
