Słownik etymologiczny języka polskiego/komnata
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
komnata, dawniej i kownata (Kownacki), ‘izba z kominem’, łac. caminata, camineta (od caminus), niem. kemenate, kemnate i chomnat, czes. dawne komniata, dziś komnata. Nasza komnata przeszła i na Ruś, choć przycisk zmieniony (kómnata; szczególniej w liczbie mnogiej).
