Słownik etymologiczny języka polskiego/kobierzec

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

kobierzec, tak z b, i w czes., ale Ruś ma je z w: kawior, kowrik, małorus. kowereć, niby całkiem jak ang. cover, ‘zasłona, kapa’, ależ to przypadkowe zbliżenie, jak przy motyka i mattoc; my mamy tylko zdrobniałe, Czesi niegdyś i kober. Od Rusi przejęła Litwa swoja kauras i kaura. Jeszcze dalsza odmiana u Bułgarów i Serbów, guber. Obce to wszystko cerkiewnemu, i może nie słowiańskie.