Słownik etymologiczny języka polskiego/kliszawy
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
kliszawy, ‘chromy (bez ręki)’, pożyczka z rus., skoro u Budnego się zjawia, małorus. kliszawyj, kłyszawyj; por. lit. klisze, ‘kleszcze (raka)’, kliszas, ‘krzywonóg’. kleisziuoti, ‘tak biegać’; »wziąć kliszkę«, u Orzechowskiego (czytaj kliskę), z czes. niby, o ‘porażce’(?).