Słownik etymologiczny języka polskiego/kierznia
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
kierznia, kiernica, kierzanka, liczne odmiany gwarowe, ‘maślnica’; z niem. Kerne (holand. karn, ang. churn, ‘maślnica’; karnen, ‘robić masło’; niem. Kerne, po narzeczach, o ‘śmietanie’, łączą z Kern, ‘jądro’); nie jedyna to pożyczka niemiecka odbiegająca od potocznych u nas z górnej i średniej niemczyzny, a sięgająca północnej; por. ozdownia, nazwy ryb morskich, i i.
