Słownik etymologiczny języka polskiego/karuk
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
karuk, u Potockiego częste: »na marmorze pisząc swoje reguły karukiem«, »pisma na karuku«, ‘trwałe’; do nas z Rusi, karłuk; stąd wzięte ang. carlock; słowo ruskie i ‘pęcherz ryby’ (wyza), oznacza, bo z niego ten klej rybi wytwarzają; u nas i »asfaltycki karuk«.
