Słownik etymologiczny języka polskiego/kartofel
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
kartofel, kartofla, ‘ziemniak’, z niem. Kartoffel, z włos. nazwy ‘trufli’, tartufo, tartufolo, przeniesionej na jarzynę amerykańską; Słowianie i Niemcy skracają: rus. kartoszka, niem. Tüffel (nasze narzeczowe tufle); za Niemcami odmieniliśmy t- nagłosowe w k-; tartofle jeszcze u Mitzlera, Warszawa 1758. Włoska nazwa niejasna, gdyż ‘trufla’ u innych Romanów tylko truffe, trufa.