Słownik etymologiczny języka polskiego/kapelusz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kapelusz, kapeluch, znany od końca 15. wieku; najdawniejszy przykład zachowanego przeciw prawidłom końcowego -us łacińskiego, jeśli bezpośrednio z capellus (włos. cappello, por. cappelluto), od capo, ‘głowa’, przejęty; końcowe -us, -es, odrzuca się, bywają jednak wyjątki, por. mores, flores, pulares, luksus (luks w Geldhabie Fredrowym); ale może to wedle włos. cappelluccio; mazow. kiepus, pod wpływem lit. kepure(?); kapeluszowy, kapelusznik.
