Słownik etymologiczny języka polskiego/kandyba
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kandyba, ‘szkapa’, »kandyba ślepy«, już w 17. wieku częste; to samo co białoruskie kandyba, ‘chromy, powolny’, kandybać, ‘leźć’; przenosi się na ‘ociężałych, niezgrabiaszów’, ‘rosłych’.
