Słownik etymologiczny języka polskiego/jaszczurka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
jaszczurka, od 15. w, i jaszczorka, jeszczerzyca, wieszczerzyca (w 15. wieku, jak dziś u Kaszubów, załabskie wiestarica), u Stanka i jaszczor r. 1472; inni Słowianie mają przeważnie urobienie ne -er, nie na -ur, cerk. jaszter (tak samo u Serbów, Słowieńców, Czechów, Łużyczan); na Rusi jaszczerica ‘jaszczurka’, a jaszczur ‘myszka’, morawskie jaszczur ‘salamandra’; zwierzątko nazwane od krycia się w jaskach (p. jaskinia); -er, -ur, są przyrostkami.
