Słownik etymologiczny języka polskiego/jaskier
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
jaskier, ‘ranunculus’, i jaskrek, od 15. w.; nie nazwany od koloru niby jaskrawego kwiatów, jak botanik z początku 17. wieku twierdził, lecz że »liście jaskrów przyłożone na ciało wywołują zapalenie, ciało czerwienieje, iskrzy się«, a więc to samo co iskra (p.); jaskrawy również od iskrzenia nazwany, bo ja-, je-, i- w nagłosie wymieniają się; r. 1500 jaskra, ‘maik’; »kowalskie jaskrzanie« (‘iskry’) roku 1549.
