Słownik etymologiczny języka polskiego/gwóźdź
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gwóźdź, w dawnym języku i narzeczowo góźdź; dziś żelazny, gwóźdź (u Serbów gwożdje ‘żelazo’, gwozden ‘żelazny’) był niegdyś ‘drewnianą zatyczką’; gwoździć, zagoździć r. 1500, zagważdżać; przygwoździć; gwoździarz, gwoździarnia. Zestawiają z łac. hasta, ‘włócznia’, ‘pręt’, niem. Gerte (goc. gazds, ‘oścień’).
