Słownik etymologiczny języka polskiego/golemy
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
golemy, ‘wielki’, już w r. 1570 uchodzi za »chłopskie« (»zgolemo ukroił«, ‘wielki kawał’; ostatni Żebrowski go używał 1637 r.). Prasłowo; dziś najbardziej u Bułgarów pospolite. Lit. galē-ti, ‘móc’, galingas i gałunas, ‘mocarz’,‘magnat’, galia, ‘siła’; u Słowian tylko w owem przymiotnikowem (jak rzekomy i i.) urobieniu na -m.
