Słownik etymologiczny języka polskiego/gawron
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gawron, prasłowo; przedrostek ga- lub ka- oznacza umniejszenie, wzgardzenie, niby jak pa-, chociaż nie od przyimka wyszedł jak pa-, w indyjskiem podobne złożenia z ka-, kā-, ku-, wcale częste; i nazwa wrona, ‘kruka’; ale postaci tego słowa są wcale chwiejne: bułg. garwan (z gawran), czes. harwan, serb. kawran i łużyc. karwona; rus. gajworon i grajworon, serb. grawran. Gawronić się, jak i gapić się, o ‘bezmyślnem patrzeniu’; Mazurom i Litwinom ten ich specjał często wypominają, od 17. wieku.
