Słownik etymologiczny języka polskiego/galareta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
galareta, ‘studzieniec’, zgalareciały, galaretowy, z niem. Gallerte od łaciń. gelatus, ‘zamrożony’ (od gelu, ‘mróz’), od czego i franc. gélatine (nasze żelatyna i galatyna) i włos. galatina; galareta, galreta i garleta od 16. w.
