Słownik etymologiczny języka polskiego/gach
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gach, gaszek, gachować, o ‘nierządnych zalotnikach’, zgrubiałe od gamrat, gamratka, gamratować, gamracja, ‘popęd płciowy’; o ‘ nierządnikach’ jeszcze w 16. wieku ogólnie; z łaciny średniowiecznej: gameratus (Antigamerata napisał około roku 1320 kanonik krakowski Frowin dla szkół, i Niemcy go w szkołach aż do 16. wieku dochowali). Znana osobistość, ks. Gamrat, biskup krakowski i arcybiskup gnieźnieński z łaski królowej Bony. Z nazwą kamerada nie ma gam(e)rat nic spólnego; słowo zjawia się najpierw w krajach alpejskich, w Styrji. Gach więc zgrubiałe, jak foch, loch, Moch, zach.
