Słownik etymologiczny języka polskiego/fugas
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
fugas, żartobliwe (już w r. 1569 użyte), o ‘ucieczce’, »fugas chrustas« (‘do chróstu’) z żakowskiej łaciny, ‘dać drapaka’; z łaciń. fuga, ‘ucieczka’ (fugere, ‘uciekać’). Co innego fuga, ‘szpara’, z niem. Fuge, i fuga muzyczna.
